Gisteren zijn we met de hele groep en enkele Zweden naar "Les miserables" gaan zien. Dat is echt een slecht film! Ik denk dat er amper 5 zinnen gesproken waren en al de rest was gezang. Ook als ze tegen elkaar 'praatten' zongen ze. En dan duurde de film nog eens bijna 3 uur. Ik was blij toen de film gedaan was.
En toen ... ja nu komt het. Ik moest alleen naar huis met de bus. Normaal is dat geen probleem maar na 6 uur rijden de bussen anders en stopt de bus dus niet waar ik normaal de bus neem. Ik nam dus die andere bus en reed tot Bäckby Centrum en vanaf toen ging het mis. Ik wist totaal niet waar ik was en ik wist al helemaal niet hoe ik thuis moest raken. Ik ben dan gewoon in een richting gegaan waarvan ik dacht dat die wel juist was. Niet dus! Alle huisjes lijken zo hard op elkaar dat je echt verloren loopt! Na een half uur stappen ben ik een vrouw met een hond tegengekomen en heb ik haar gevraagd waar ik was en hoe ik naar huis kon geraken. Zij was heel vriendelijk en heeft me meteen geholpen. Zij is een stukje meegelopen en heeft me vanaf daar verder de weg uitgelegd. Gelukkig kon zij goed Engels. Toen ik dan verder onderweg was, twijfelde ik even of ik nog goed zat. Ik ben bij een huis gaan aanbellen en gevraagd waar ik was en hoe ik moest stappen richting huis. Hij vertelde me de weg verder. Ik zat dus nog goed. Not a anderhalf uur ongeveer kwam ik dan eindelijk thuis. En je moet weten normaal duurt het 10 min. om van Bäckby Centrum tot thuis te geraken. Wat een avontuur.